Kochana Mamo, Kochany Tato,
Mam trzy (cztery) latka
sięgam głową ponad stół,
przedszkolak jestem dzielny,
chcę też być bardziej samodzielny.
Posłuchajcie mnie uważnie,
podejdźcie do sprawy rozważnie,
Mamusiu, Tatusiu chwilkę mi dajcie,
we wszystkim nie wyręczajcie.
Chcę sam buty zakładać, (choć czasem nieporadnie)
posiłek sam zjadać,
chętnie też spróbuję sweter ubrać ładnie.
Mam dwie rączki, które ćwiczyć mogę,
chętnie też w domowych obowiązkach pomogę.
Przepis taki Wam dam:
szczypta cierpliwości, parę łyżek głębokiego oddechu, brak pośpiechu.
A tajemna receptura cuda zdziała (zwłaszcza w przedszkolnej szatni)
i niespodzianka będzie niemała
kiedy będę już nie tylko dzielny, ale i samodzielny
Wasz kochany przedszkolak
